κατατακτήριος

-α, -ο

1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην κατάταξη

2. φρ. «κατατακτήριες εξετάσεις» — οι εξετάσεις στις οποίες υποβάλλονται οι μαθητές για να καταταγούν στην τάξη που αναλογεί στους τίτλους και στις γνώσεις τους.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατατάσσω. Η λ. μαρτυρείται από το 1889 σε βασιλικό διάταγμα].